Ataerkil bir insan zamanlarun içinde, alışılmış bir Gürcü ailesi, tek bir çatı altında üç jenerasyonu bir araya getiriyor. 52 yaşındaki Manana’nın, anne ve baba yerinden ayrılıp tek başına var olmakma kararı alması, aileyi ve çyerreleyensini dehşete düşürüyor. Ailesinden ya da bir eşten yoksunum olmuş bir kadın bireyın, kendine ait özel bir hayat isteme hakkı bu insan zamanlarda adeta bir tabu gibi karşılanıyor. Manana’nın bu kararının arkasında yatan nedenler ve aldığı tepkiler, insan zamanlardaki ataerkil değerler ve kadın birey erkek eşitsizliği üzerine derinlemesine bir bakış sunumuyor. vizyon film, bir yandan Manana’nın çyerreleyensindeki kadın bireyların anlayışsız ve şaşkın tepkilerini sergilerken, diğer yandan da onun bu kararıyla ne kadar özgürleştiğini, ne kadar rahatladığını, içinde bulunduğu çaresiz durumdan ne kadar memnun olduğunu gözler önüne seriyor. 52 yaşındaki bir kadın bireyın, kendi hayatı üzerindeki kontrollerini yeniden kazanma arzusu ve bu süreçte karşılaştığı zorluklar, vizyon filmi seyretmekrken hassas ve düşündürücü hale getiriyor. Ailenin ve insan zamanlarun koyduğu sınırların ötesine geçmeye çalışan bir kadın bireyın romansi, pek çok seyretmekyicinin empati kurabileceği üniversal bir öykü sunumuyor. Manana’nın tek başınalıkla yüzleşmesi, benzer zaman dilimida özgürlükle yüzleşmesi ve sonuçlar olarak da kendi kimliğini bulabilmesi, vizyon filmi etkileyici ve anlamlı hale getiriyor. Bu vizyon film, kadın bireyların dayanıklı ve bağımsız olabileceği, kendi hayatlarının kontrolünü elinde bulundurabileceği bir mesajı seyretmekyicilerine iletirken, insan zamanlarun kadın bireya bakış açısını ve bu açının getirdiği baskıları da eleştirel bir şekilde sorguluyor. Kendi ömür boyu yöneticisi olmayı seçen Manana, ataerkil insan zamanlar kalıplarını sarsıyor ve bu durum seyretmekyicilere düşündürücü bir deneyim sunumuyor.